W czerwcu 2022 r. tego odbył się drugi sezon badań terenowych realizowanych w ramach międzynarodowego programu INHILLDAUGAR: Interdisciplinary Hillfort Studies at the Daugava River: Merging and Decoding Archaeological, Environmental and Linguistic Data (Interdyscyplinarne Studia Grodzisk nad Daugawą/Dźwiną: integracja i dekodowanie danych archeologicznych, środowiskowych i lingwistycznych). Program jest wspólnym przedsięwzięciem, w które zaangażowane są dwie instytucje: Wydział Nauk Geograficznych UŁ oraz Christian-Albrechts-University z Kilonii (Centrum Archeologii Bałtyckiej i Skandynawskiej). Prace skoncentrowane były na badaniach grodzisk datowanych na okres od końca epoki brązu po XIII w. Kierownictwo polskiej części sprawuje prof. dr hab. Piotr Kittel, zaś niemieckiej dr Jens Schneeweiss. W projekt zaangażowani są badacze z różnych dyscyplin: archeolodzy, geografowie, lingwiści, pochodzący z Niemiec, Polski i Łotwy. Ze strony łotewskiej w projekt zaangażowane są m.in. Vanda Haferberga (Visocka) i Agnese Čakare z Uniwersytetu Łotewskiego w Rydze, zaś niemieckiej m.in. Timo Ibsen z Zentrum für Baltische und Skandinavische Archäologie (ZBSA) w Szlezwiku. Instytut Archeologii UŁ reprezentują dr hab. Jerzy Sikora, prof. UŁ i dr inż. Artur Ginter. Odpowiadają za geodezyjną obsługę badań archeologicznych i paleośrodowiskowych, dokumentację cyfrową, polowe Systemy Informacji Przestrzennej (GIS), specjalistyczne badania laboratoryjne. W badaniach wzięli udział ponadto: mgr Anna Garstka, której przygotowywana praca doktorska związana jest z prowadzonymi badaniami oraz Maciej Jabłoński (student archeologii UŁ).
Pracowaliśmy wspólnie z grupą archeologów i studentów archeologii z Łotwy oraz Niemiec. Wszyscy razem świętowaliśmy w międzyczasie łotewskie święto letniego przesilenia – Līgo. W trakcie tegorocznego sezonu przebadano obiekty Indrica, Lelindrica i Melnais. Wykonano odwierty geoarcheologiczne i geomorfologiczne aby rozpoznać nawarstwienia wałów i naturalnych osadów w otoczeniu grodzisk, wykopy badawcze, pobrano liczne próbki do specjalistycznych analiz, wykonano także naloty za pomocą drona, dokumentując widoczne z powietrza struktury zarówno za pomocą tradycyjnej fotografii, jak i zdjęć termalnych. Badania są finansowane przez Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG) i Narodowe Centrum Nauki w ramach polsko-niemieckiego programu Beethoven.
Tekst i fot.: J. Sikora